W hollywoodzkich filmach często możemy zobaczyć, jak ciało człowieka, który wpadnie do kwasu, od razu się rozpuszcza.
Czy tak rzeczywiście jest? Sprawdźmy, co się stanie z twoim ciałem, jeżeli wpadnie do kwasu.
Najmocniej na ciało człowieka oddziaływuje kwas azotowy i siarkowy, rzeczywiście mogą one rozpuścić wszystkie tkanki miękkie.
A kwas solny i fluorowodorowy skutecznie poradzą sobie nawet z kośćmi, jeżeli wydłuży się czas ich działania.
Nawet niewielka ilość kwasu podczas kontaktu ze skórą wywołuje poparzenie i obumarcie tkanek (martwicę).
Poparzona kwasem powierzchnia skóry pokrywa się szczelną skorupką, czyli strupem.
Jeżeli natomiast wypijesz kwas, poczujesz piekielny ból w tych miejscach, w których kwas miał kontakt ze śluzówką jamy ustnej, przełyku i żołądka.
Z powodu uszkodzenia śluzówki następuje krwotok i wymioty z domieszką krwi.
W takim przypadku największym uszkodzeniom ulega żołądek, ponieważ do i tak kwaśnego środowiska dołącza działanie kwasu.
Agresywne działanie kwasu może doprowadzić do powstania dziur w ścianach żołądka. Wówczas jego zawartość trafia do jamy brzusznej, a to prowadzi do ropnego zapalenia otrzewnej i sepsy.
Przy zatruciu kwasem oddychanie zostaje zaburzone, a kwas może przedostawać się do dróg oddechowych.
W rezultacie nosogardziel, krtań i tchawica puchną, utrudniając dostęp tlenu. Może to spowodować śmierć w wyniku uduszenia.
Po kilku godzinach od zatrucia, jeżeli człowiek do tej pory nie umarł, kwas przedostaje się do krwi.
Skóra nabiera żółtego koloru, porażeniu ulegają organy wewnętrzne, rozwija się niewydolność nerek, dlatego mocz robi się ciemny albo pojawia się w nim domieszka krwi.
Zakażenie dróg oddechowych doprowadza do gorączki oraz ropnego kaszlu z domieszką krwi i fragmentami uszkodzonych tkanek.
Nawet jeżeli człowieka po zatruciu kwasem uda się uratować, to jeszcze przez długie lata mogą utrzymywać się powikłania – blizny w przełyku i żołądku, zapalenie tchawicy, chroniczna niewydolność nerek, problemy z wątrobą.
Czasami nawet wizualnie można określić, jakim kwasem zatruła się dana osoba.
Kwas azotowy łączy się z białkiem, tworząc związki o żółtawym zabarwieniu. Dlatego usta i wargi będą pokryte strupami w kolorze żółto-brązowym. Ten sam kolor będą miały wymiociny.
Po zatruciu kwasem siarkowym albo solnym strupy będą ciemne, a wymiociny brązowo-czarne.
Zatrucie kwasem octowym wywołuje szaro-biały nalot na wargach i w jamie ustnej oraz specyficzny octowy zapach.
Przy okazji, udzielając pierwszej pomocy przy zatruciu kwasem, nie należy podawać poszkodowanemu roztworu sody.
Podczas kontaktu z kwasami powoduje on silne wydzielanie gazu i wzrost temperatury, a to może doprowadzić do rozerwania organów wewnętrznych.
W ogóle, kwasu pić nie warto. Odradzamy ci też wkładanie rąk do słoika z kwasem – może ci się wydawać, że słoik nie ma dna, bo nie będziesz w stanie go poczuć.