Czy zamrożenie ciała może zapewnić wieczne życie człowiekowi?
Ludzkość od dawna interesuje się kwestią życia wiecznego.
Nauka nie stoi w miejscu i aktywnie angażuje się w przedłużanie życia. Ponieważ eliksir wiecznej młodości nie został znaleziony do tej pory, niektórzy ludzie widzą wyjście z krioniki (zamrażanie ciała).
Mają nadzieję, że w przyszłości technologia medyczna osiągnie taki poziom, że osoba może zostać rozmrożona i zrewitalizowana.
Warunkiem wstępnym do zamrożenia żywych organizmów było zjawisko anabiozy. Jest to zawieszenie żywotnej aktywności organizmu w niesprzyjających warunkach (chłód lub susza) i regeneracja w sprzyjających warunkach.
Od połowy XVII wieku zaczęto przeprowadzać eksperymenty polegające na zamrażaniu lub, bardziej poprawnie, chłodzeniu zwierząt, ponieważ ich aktywność życiowa nie ustała, ale po prostu się zatrzymała.
Badania w latach dwudziestych i czterdziestych XX wieku wykazały, że odwracalne zamrażanie dużych organizmów jest niemożliwe, ponieważ tworzenie się lodu podczas zamrażania prowadzi do zniszczenia komórek.
Na początku XX wieku używano gliceryny podczas zamrażania, która działała jako zabezpieczenie przed tworzeniem kryształów lodu i uszkodzeniami komórek. Umożliwiło to bezpieczne zamrożenie małych tkanek ssaków i ludzi.
W trakcie badań w dziedzinie biologii molekularnej w latach 50. ubiegłego wieku zasugerowano, że uszkodzenie komórek w początkowym stadium śmierci i podczas zamrażania nie jest na tyle duże abyśmy nie mogli tego naprawić.
Pierwsze zamrożenie człowieka przeprowadzono w 1967 r. W Kalifornii, a do 1980 r. Było już 20 szczęśliwców, którzy postanowili spróbować szczęścia, uciekając się do kriotyki. To prawda, że 19 z nich z powodu braku funduszy zostało zamrożonych i zakopanych w zwykły sposób.
W dzisiejszych czasach tylko niewielka część środowiska naukowego uważa, że krionika jest realną perspektywą nieśmiertelności. Mimo to liczba zamrożonych osób rośnie.
Nie ma dokładnego kompleksu, który pozwoliłby na reanimację pacjentów z krio. Rozwiązaniem mogłoby być wykorzystanie nanotechnologii, rosnących narządów, drukowania 3D narządów lub ich przeszczepianie.
Skóra, rogówka, szpik kostny, nasienie i zarodki są zamrażane w celu przechowywania i późniejszego użycia.
Mrożenie żywej osoby, a następnie rewitalizacja nie są jeszcze możliwe. Wynika to z niejednorodności tkanek i narządów oraz dystrybucji krioprotektantów w nich, dlatego niemożliwe jest zapewnienie stuprocentowej integralności komórek.
Zamrażanie ludzkiego ciała jest następujące: bezpośrednio po śmierci krioprotektanty są wprowadzane do układu krążenia, a następnie ciało jest schładzane do temperatury ciekłego azotu i umieszczane w zbiorniku z ciekłym azotem do góry nogami w przypadku niespodziewanego ocieplenia w celu zachowania mózgu.
W takich warunkach ciało może być przechowywane bez żadnych specjalnych zmian przez setki lat. Głównym warunkiem jest utrzymanie ilości azotu, która ma tendencję do parowania. Dlatego krionika to kosztowna przyjemność.
Tak więc, jeśli wierzysz, że w przyszłości ludzkość będzie w stanie pokonać śmierć, masz przyzwoitą ilość pieniędzy, a nie wiesz, jak ją wydać, możesz zawrzeć umowę o zamrożeniu ciała z kriofirmą. Może będziesz miał na tyle dużo szczęścia, aby zobaczyć przyszłość.
