Spójrz na to zdjęcie z Adamem i Ewą w ogrodzie Eden. Czy zauważyłeś błąd, który artysta popełnił, gdy zostały przedstawione?
Oczywiście! Pierwsi ludzie na Ziemi, którzy zostali stworzeni przez Boga z gliny i żebra, nie mogli mieć pępka!
W końcu twój pępek powstał z tkanki bliznowatej pozostałej po pępowinie, która łączyła twój zarodek z łożyskiem matki.
Po odcięciu pępowiny w szpitalu i związaniu jej, masz tak zwany pępek – według naukowego: ‘umbilicus”.
Pępowina jest rodzajem „liny”, która wiąże zarodek z ciałem matki.
Jego formacja kończy się w 12. tygodniu rozwoju płodu. Długość pępowiny wynosi 40-70 cm, a jej średnica wynosi około 2 cm.
Pępowina ma dwie tętnice i jedną żyłę.
W żyłach krew, nasycona tlenem i substancjami odżywczymi, przepływa z ciała matki do ciała płodu.
A ponieważ wątroba zarodka nie jest jeszcze w stanie oczyścić samej krwi, wydalona krew żylna jest usuwana z ciała płodu przez tętnice pępowiny.
Około 240 ml krwi na minutę przechodzi przez tętnice dziecka przed urodzeniem dziecka.
Oprócz tych naczyń znajduje się urachus w pępowinie – kanale łączącym pęcherz dziecka z łożyskiem, przez który usuwa się mocz dziecka.
Pępowiny są otoczone żelową substancją, która pomaga również przenosić odpady z krwi płodu do płynu owodniowego.
Pępowina jest również przydatna, ponieważ dzięki analizie pobranej krwi można zdiagnozować wiele chorób u płodu.
Ale pępowina może być niebezpieczna. W niektórych przypadkach, ze względu na patologie rozwojowe, brak tlenu lub silny stres u matki, dziecko zaplątuje się w pępowinę, co może uniemożliwić jej rozwój lub doprowadzić do przerwania łożyska.
Czy uważasz, że twój pępek po narodzinach ciebie już nie potrzebuje?
I tu na próżno! Wschodni mnisi wierzą, że modlitwa z „kontemplacją pępka” oczyszcza umysł i serce, pomaga zbliżyć się do Boga.
Popatrz więc na swój pępek częściej – jest użyteczny!
