Jak niewidomi widzą sny?
Jedna trzecia życia każdego człowieka mija we śnie. Naukowcy udowodnili, że sny nie są po prostu zabawą wyobraźni. Kiedy my śpimy, mózg pracuje.
Ludzki sen można podzielić na kilka cykli, trwających mniej więcej po 1,5 godziny. Każdy cykl składa się z fazy wolnofalowej i szybkofalowej.
Podczas snu szybkofalowego gałki oczne człowieka znajdują się w stadium ciągłego, szybkiego ruchu. W tym czasie widzimy sny.
Ta zasada dotyczy zarówno osób widzących, jak niewidomych. Ale jeżeli widzący widzą w snach obrazy wizualne, to co widzą niewidomi?
Widzący otrzymują 80% informacji dzięki oczom, a niewidomi mniej więcej tyle samo otrzymują dzięki słuchowi.
Dlatego na pytanie, czy niewidomemu może przyśnić się jego dom, odpowiedź będzie jednoznaczna – tak! Z jedną poprawką. To będzie sen dźwięków i wrażeń, bez towarzyszących obrazów.
Zresztą, tylko co siódma osoba cierpi na całkowitą ślepotę. Naukowo – na amaurozę. Przy takiej ślepocie ludzie mimo wszystko mogą coś zobaczyć.
Odbierają wrażenia świetlne. To może być źródło światła, sylwetki ludzi, zarysy drzew na tle jasnego nieba. To wszystko mogą widzieć również we śnie.
Osobna kategoria osób niewidomych to ci, którzy stracili wzrok na skutek nieszczęśliwego wypadku albo choroby. Nada wyobrażają sobie świat wokół nich, i podczas jawy, i we śnie.
Takie osoby twierdzą, że często mają kolorowe sny, i potrafią dokładnie opowiadać o tym, co im się śniło. Gdzie byli, jakie przedmioty ich otaczały. W tym przypadku mózg odtwarza obrazy, które zachowały się w pamięci.
Jeżeli chodzi o ludzi, pozbawionych wzroku od urodzenia, to tutaj sprawa wygląda inaczej. Sny takich osób są zanurzone w kompletnej ciemności, ale są bardzo nasycone emocjonalnie. Ponieważ mózg koncentruje się bardziej nie na obrazach, tylko na odczuciach.
Na przykład, jeżeli śni ci się ocean, to go zobaczysz, a osoba całkiem niewidoma usłyszy dźwięk fal, krzyk mew, skrzypienie piasku pod nogami.
Jeżeli poprosisz o to, żeby wyobraził sobie i spróbował wyjaśnić, czym jest kolor i jak wygląda, to niewidomy nie będzie umiał tego zrobić. Będzie rozumiał przeznaczenie przedmiotu, jakiego jest kształtu, ale absolutnie nie będzie mógł wyobrazić sobie, jak on wygląda.
Jedyną wyróżniającą cechą szczególną u osób niewidomych od urodzenia były zauważalnie coraz częściej występujące senne koszmary.
Typowymi snami u przedstawicieli tej grupy były: lęk przed śmiercią pod kołami samochodu, utrata psa-przewodnika albo wpadanie do głębokiego dołu.
Dlatego miejmy większą cierpliwość w stosunku do takich osób i pomagajmy im, żeby uwolnić ich choćby od problemów ze snem.
Człowiek, który posiada wzrok, nigdy nie będzie w stanie zrozumieć, czego doświadcza i co czuje niewidomy, który znajduje się nawet nie we śnie, ale po prostu w realnym życiu.
Niestety, specyfika snu niewidomych jest bardzo mało zbadana. W zasadzie, jak sam sen w ogóle. Jednak uczeni ze światowych instytutów badawczych bardzo ciężko pracują i być może kiedyś zbliżą się do rozwiązania.
