Nie wybieramy tego, jacy się rodzimy. To jedna z ludzkich cech. Ale, niestety, społeczeństwo nie zawsze właściwie reaguje na ludzi, którzy wyraźnie odróżniają się od reszty.
Szczególne ożywione reakcje można zobaczyć w stosunku do albinosów, którzy bardzo mocno wyróżniają się wyglądem.
W tłumie “kolorowych” ludzi albinosi są jak białe kruki. Bardzo blada, śnieżnobiała skóra, białe włosy i rzęsy, jasnoniebieskie oczy.
Natura lubi żartować, dlatego zrobiła taki kawał nie tylko ludziom, ale też wielu przedstawicielom fauny.
Ale nie ma powodu, żeby się bać albo unikać albinosów, chyba, że jest to lew-albinos w twoim pokoju.
No to kim są albinosi i czym różnią się od zwyczajnych ludzi? Dowiedzmy się tego.
Albinizm – to rzadka wrodzona anomalia genetyczna, przy której w organizmie całkowicie albo częściowo brakuje pewnego pigmentu – melaniny, która odpowiada za kolor skóry i włosów.
Albinizm przekazywany jest dziedzicznie, i nijak nie można się nim zarazić drogą powietrzno-kropelkową ani w żaden inny sposób.
Ogólnie rzecz biorąc, albinosi żyją i rozwijają się tak samo jak wszyscy inni ludzie, i niczym nie odróżniają się od innych. Oprócz cech zewnętrznych, oczywiście.
Mimo, że chcą być tacy jak wszyscy, to jednak jest kilka problemów, związanych z ich anomalią.
Ciemny pigment – melanina chroni skórę przed promieniowaniem ultrafioletowym.
Właśnie dlatego, z powodu braku tego pigmentu, albinosi na słońcu bardzo łatwo ulegają poparzeniom.
Również brak melaniny w oczach prowadzi do dużej wrażliwości na światło podczas dnia.
Za to w porze nocnej albinosi widzą doskonale. Ich oczy wychwytują praktycznie całe dostępne światło, a to pomaga im dobrze widzieć w ciemnościach.
U zwierząt kolor tęczówki oka jest zawsze czerwony, a u człowieka jasnoniebieski albo z lekkim zażółceniem.
Żyć albinosi mogą całkiem normalnie, a nawet wykorzystywać swój niezwykły wygląd dla dobra swojego i swojej rodziny.
I tak, na przykład wielu, korzystając ze swojego niezwykłego wyglądu, zostaje modelami i zarabia całkiem przyzwoite pieniądze.
Ale już najsłynniejszy albinos – humbak Migaloo, nie potrzebuje ani sławy, ani pieniędzy. Ale mimo to jest uważany za święte zwierzę i chroniony przez władze.
Niestety nie wszyscy albinosi mają tyle szczęścia. W niektórych krajach uważani są za pomocników sił nieczystych.
Prowadzi się na nich prawdziwe polowania. I istnieją całe bandy, które odławiają albinosów i sprzedają. Kupcami są ludzie, którzy uważają, że części ciała albinosów przynoszą szczęście i bogactwo.
Niestety, obecnie nie ma lekarstwa, które by uzupełniało braki melaniny u albinosów.
Wyjątkowy wygląd podarowany przez naturę, to dar. Przecież fajnie jest być nie takim samym jak wszyscy na świecie, na którym wszyscy chcą być podobni do siebie.
