Więźniowie we współczesnych cywilizowanych więzieniach są rozpieszczani dla wygody i mogą nawet mieć konsolę do gier. Chociaż znane są historię o mniej etycznym traktowaniu więźniów.
Najbardziej brutalne eksperymenty na więźniach obozów koncentracyjnych znane są nazistom.
Tak więc Josef Mengele przeprowadził eksperymenty na 1500 parach bliźniąt, z których tylko około 200 pozostało przy życiu.
Ofiarom wstrzykiwano chemikalia, były one infekowane od jednego z bliźniaków, a następnie otwierane w celu porównania dotkniętych narządów.
W tym samym czasie dr Shiro Ishi z japońskiej dywizji 731 przeprowadził sekcję zwłok na więźniach bez znieczulenia, przetestował na nich broń biologiczną, spowodował udary, zawał serca, odmrożenia i hipotermię na badanych osobnikach, a następnie obserwował ich śmierć.
W czasie II wojny światowej władze północnokoreańskie wyposażyły laboratoria, w których przeprowadzały eksperymenty na więźniach z truciznami i duszącymi gazami. Eksperymentowali często na całych rodzinach więźniów politycznych których sadystyczni naukowcy obserwowali przez szkło.
Naukowcy z Laboratorium nr 1, utworzonego w 1921 roku przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR, wyróżnili się nie mniej strasznymi eksperymentami na więźniach. Zaangażowali się w tworzenie trucizn, których nie można było wykryć i zidentyfikować jako przyczyna śmierci.
Więźniowie samobójcy i jeńcy wojenni zostali podzieleni na grupy po 10 osób, a każda grupa otrzymała pewien trujący narkotyk. Jeśli trucizna nie zabił kogoś natychmiast, wówczas jego agonia była obserwowana przez 10-14 dni, aby finalnie zabić go w inny sposób.
W ten sposób powstała trucizna chlorku karibeaminy o nazwie „K-2”, która zabiła człowieka w ciągu 15 minut, nie zostawiając śladów jego obecności w ciele.
Ponadto w Laboratorium nr 1 testowano na więźniach „serum prawdy” przeznaczone do użycia podczas przesłuchań i trucizn podobnych do pyłu, które zabija się przez wdychanie.
Amerykański lekarz więzienny Leo Stanley z Kalifornii w latach 1918-1951 zbadał sposoby oczyszczenia i odmłodzenia rasy ludzkiej.
W trakcie eksperymentów przeszczepił jądra z ciał młodych trupów przestępcom i starym więźniom, a także wstrzyknął pod skórę ciekłe komórki dzików i innych zwierząt.
Aby wyeliminować hormonalną przyczynę przestępczego zachowania, wysterylizował 600 więźniów.
W dzisiejszym świecie warunki więzienne różnią się w zależności od kraju.
A jeśli w ramach eksperymentu rosyjscy więźniowie zostaliby wysłani do amerykańskiego więzienia, to jest całkiem możliwe, że na tyle by im się tam spodobało że sami błagali by o dożywocie.
A więźniowie ze Stanów Zjednoczonych przeniesieni do rosyjskich więzień najprawdopodobniej zażądają kary śmierci, aby nie doświadczyć okrutnego eksperymentu.
